Curriculum Psychodiagnostiek
Met het Curriculum Psychodiagnostiek organiseren we masterclasses om je te helpen op de hoogte te blijven van de state of the art van het vakgebied en jouw kennis en kunde kan verbreden en verdiepen.
Het curriculum Psychodiagnostiek
Dit curriculum beoogt een reeks masterclasses aan te bieden, waarin de vigerende wetenschappelijke inzichten, de klinisch theoretische modellen en visies alsmede de toepassing ervan in de dagelijkse praktijk aan de orde komen.
De masterclasses worden opgebouwd in de vorm van een afwisseling van aandacht voor de stand van de wetenschap, klinisch-theoretische verdieping en ook praktische toepassing door middel van casuïstiek uit jouw eigen praktijk. De masterclasses zullen worden verzorgd door gerenommeerde docenten, wetenschappers en/of ervaren clinici.
Het uiteindelijke doel van de masterclasses is dat je op de hoogte blijft van de state of the art van het vakgebied van de psychodiagnostiek en jouw kennis en kunde kan verbreden en verdiepen.
Voor wie?
Dit curriculum is bedoeld voor psychiaters, psychologen en psychotherapeuten. Andere geïnteresseerde professionals zijn ook van harte welkom.
Het belang van psychodiagnostiek
Psychodiagnostiek is een essentieel onderdeel in het handelen van elke clinicus. Het doel van de psychodiagnostiek is het op systematische wijze in kaart brengen van trekken en symptomatologie, van de sterke en zwakke kanten van de patiënt op het gebied van o.a. affectregulatie, cognitieve vaardigheden, sociale vaardigheden, sociaal emotionele informatieverwerking, hechting en afweer, ook beoogt het zicht te krijgen op de innerlijke objectrelaties van de patiënt, diens zelfbeeld, innerlijke conflicten en pijngebieden en manieren waarop hiermee wordt omgegaan.
Zonder theorie is psychodiagnostiek uitvoeren niet mogelijk. De psychodiagnostiek vereist kennis van verschillende theoretische modellen zoals de objectrelatie theorieën, de structurele benadering, de zelfpsychologie, hechtingstheorieën, theorieën over emotieregulatie, en over de ontwikkeling van vaardigheden en functies gedurende de levensloop.
Recent zijn ook andere modellen in de belangstelling gekomen, zoals de netwerktheorie, waarin op bottom up wijze clusters van symptomen en trekken worden geïdentificeerd en hun onderlinge relaties worden weergegeven. In deze theorie spreekt men ook van symptoomtrajecten met als vraag waarom bij de ene persoon symptomen “uitdoven” en bij de andere persoon de ontwikkeling van de symptomatologie leidt tot uiteindelijk een manifeste toestand van psychopathologie. Daarnaast moet in dit kader ook de Hiërarchische Taxonomie van Psychopathologie (HiTOP) genoemd worden, waarbij nadruk ligt op factoren die symptomen en trekken overstijgen. Met name in deze twee modellen lijkt het onderscheid tussen traits en symptomatologie te vervagen.
De psychodiagnostiek kan dan ook met recht een ingewikkeld vak genoemd worden dat een blijvende nadruk op kennisvergaring nodig maakt teneinde dit deel van de professie op kwalitatief verantwoorde wijze uit te kunnen oefenen.
Aankomende masterclasses
